آقا اجازه؟

آقا اجازه من بنویسم برای تو...

دارائیم تویی دل و جانم فدای تو

می‌خوانمت به حرمت آوای قدسی‌ات

جان می‌دهد به ما نفس آشنای تو

وقتی طلوع می‌کنی از پشت ابرها

گل می‌کند زمین و زمان زیر پای تو

در آسمان دهکده اعجاز می‌شود

با شعله‌ای که می‌دمد از چشم‌های تو

برگرد آخرین سفری را که رفته‌ای

تب کرده‌اند هر دو جهان در هوای تو

برگرد تا گره بخورد لحظه‌ای به هم

فریاد گریه‌های من و های های تو

آقا بیا که هر کسی از راه می‌رسد...

سر می‌‌دهد طنین «اناالحق» به جای تو

تنها خودت شفاعتمان کن که این طلسم...

وا می‌شود به معجزه ربنای تو

سیدمهدی نژاد هاشمی

سحر کربلا

آقا بیا که پیش قدم‌هات پا شوم

در محضرت نشینم و مست از لقاء شوم

یادم اگر کنی به دعای سحرگهت

من نیز می‌شود که ز عصیان جدا شوم

من نذر کرده‌ام که به صبح ظهور تو

آیی و پیش مقدم پاکت فدا شوم

حیف است با دلی که به تو خو گرفته است

بر غیر مهر فاطمی‌ات مبتلا شوم

گفتی ز حال و روز تو غفلت نمی‌کنم

من دائما ز یاد تو غافل چرا شوم

می‌آمدی و می‌طلبیدم تو را چو آب

اما نشد که طالب آب بقا شوم

آزرده‌خاطر از گنه عاشقان شوی

شرمنده‌ام که باعث اخم شما شوم

یک شب مرا به شوق زیارت صدا نما

تا آنکه زائر سحر کربلا شوم