خنده اجباری(زوركی): یـك لـبـخـنـد واقـعـی بـه سـمت بـالا امتداد یافته و سبب چین خوردن چشمها می گردد در حالی كه لـبـخـند تـصنـعی بـیـشتر شـباهت به دهن كجی دارد كه معمولا نشانه بی صداقتی و دروغگویی است.

لمس كردن صورت: كـشـیدن گـوش و مـالیدن چشم علامت پـنـهان كاری می بـاشد. مالیدن چشم ها می گوید: من قادر به نگاه كـردن به شما نیستم چون ارتـبـاط چـشمها قطع گردیده. همچنین مالیدن بینی نیز دلالت بر دروغگویی می كند.

مالیدن چانه: حركت انگشت اشاره روی چانه بیانگر دروغ، شك و تردید می باشد.

ضربه زدن ریتمی با انگشتان: ایـن عـمـل تـلاش بـدن بـرای تـرك صـحنـه و گـریـخـتــن می باشد. انگشتان از هم اكنون شـروع بـه فـرار كرده اند. حركات دیگری كه مفهوم گریز  می دهند شامل ضربات پا به زمین و بازی با جواهر آلات  می باشد.

خاراندن گردن: حركت دیـگـری كه دروغگویی را فاش می سـازد خارانـدن گـردن است. توسط انگشت اشاره درست زیر گوش، مانند كشیدن گوش.

كشیدن یقه لباس: هنگامی كه فردی دروغ می گوید درجـه حرارت بدن اندكی افزایش می یابد. دست بطور خود كار بالا می آید تا با شل كردن یـقه به هوا اجـازه دهـد داخـل لباس گردد.

دستها در جیب: از دیگر حركاتی كه توسط دست انجام گرفته و دروغگو را برملا می كند، بازی كردن با یـقه لـباس، فرو كردن دست به داخل ژاكت، پیراهن، بلوز و یا به داخل جیبهای شلوار  می باشد.

دستان مشت شده: مشت كردن دست نیز بیانگر آن اسـت كـه فـرد چـیـزی را پـنـهـان می كند. در حالی كه یك كف دست باز نشانگر رفتار رك و بی تزویر است.

اشارات با دست: اغلب دروغگویان به همراه كلام، با دستشان حركات و اشاراتی انجـام می دهند. برای مثال بدنشان را مكررا می خارانند. به گفته روانشناسان، دروغگو معمولا خودش را 5 مرتبه بطور پیاپی می خاراند.

حركات بدن: شانه بالا انداختن و دیگر حركات بدن كه در زمان نامنـاسـب رخ مـی دهـد، می توانند نشانگر حیله و فریب باشند.

پوشاندن دهان: زمانی كه فردی انگشتانش را روی دهانش قرار  می دهد، حركتی است پنهانكارانه و نا خود آگاه كه می گوید: نباید چنین حرفی را  می زدم. خود این حركت از ادامه یافتن حرفی كه نباید بیان می گشت جلوگیری به عمل می آورد.