طبق سند صحیح احمدابن حنبل بهشت گوارای گریه کنان اباعبدالله باد...

امام حسین علیه السلام شخصیتی است بین المللی که عشق و محبتش فارغ از هر دین و مرام و مسلکی می‎باشد و احرار و آزادگان ارادتشان به این اعجوبه آسمانی وصف ناپذیر است...

همه ما میدانیم از ارمنی و کلیمی و زرتشتی گرفته تا بودایی و کمونیست اگر روح آزادمردی در وجودشان باشد شیفته ارباب عالم حسین ابن علی(ع) می‎باشند و این شخصیت آسمانی فقط مختص مسلمانان نیست. با این وجود گاهی وهابیون و تکفیریون که مطلقا فاقد دین و مذهب و مرام و انسانیت‎اند با ایجاد شبهاتی قصد دارند اهل سنت را از حسین ابن علی علیه السلام (خون خدا،دردانه خدا) جدا کرده و آنان را از اشک و عزا بر سبط پیامبرشان بی نصیب سازند.

در این نوشتار برآنیم تا ضمن ارائه مستندات مبتنی بر کتب اهل سنت، عقاید حقیقی ایشان پیرامون اهل بیت پیامبر مخصوصا سید جوانان اهل بهشت عنوان کرده و اجازه ندهیم هیچ پلید قصی القلبی حسین(علیه السلام)را از پیروان محمد صلی الله علیه و آله وسلم جداسازد.

در ابتدا ببینیم آیا مطابق با اعتقادات اهل سنت گریه جز از خوف خدا گناه است؟

در سوره یوسف خداوند در مورد حضرت یعقوب مي‎فرمايد:

قَالَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ

 همیشه بر حضرت یوسف (علیه السلام) نوحه می کرد . به طوری که چشمانش سفید و نابينا شد .

آقای سیوطی در کتاب الدرالمنثور می گوید :

حضرت یعقوب (علیه السلام) هشتاد سال در فراق یوسف گریه کرد و چشمانش نابینا شد .(1)

اما آیا بر طبق منابع منقول از علمای اهل سنت گریه بر مرده جایز است؟

زمانی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) جنازه حضرت حمزه (علیه السلام) را دیدند، گریه کردند  غش کردند و نوحه سرایی نمودند.(2)

...گفتند که رسول خدا برای شهدای احد گریه می‎کنند ولی کسی نیست که برای حمزه گریه کند ، فرمود ولکن حمزة علیه السلام؛ برای حمزه کسی گریه نمی کند.. زمانی که این جمله را شنیدند ، تمام زن های انصار گریه کردند(3)

از روزی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: حمزه عمویم گریه کن ندارد ، تمام زنان انصار زمانی که می‎خواستند بر مرده های خود گریه کنند ، اول برای حمزه گریه می کردند و برای عزیزان خودشان گریه میکردند.(4)

روایت در خصوص عزاداری و گریه بر مردگان در کتب اهل سنت بسیار زیاد هست ولی به خاطر پرهیز از طولانی شدن مقاله فقط به یک روایت از عثمان بن عفان(از صحابه رسول الله) اشاره می‎کنیم.

 عثمان بن عفان، کنار قبری نشست و شروع به گریه کرد تا آن‎که محاسنش از گریه خیس شد.(5)

اما آیا اهل سنت صراحتا درباره گریه بر سیدالشهدا روایت صحیحی دارند؟

خواب ام فضل درباره شهادت امام حسین(علیه السلام)

حاکم در مستدرک الصحیحین به نقل از ام الفضل دختر حارث می نویسد :

روزى حضور رسول خدا (ص) شرفیاب شده عرضه داشتم دیشب خواب وحشتناكى دیدم. آن حضرت فرمود : خواب خود را بگو. ام الفضل عرضه كرد خواب عجیبى است كه از اظهار آن خوددارى میكنم. پیامبر (ص) فرمود : در عین حال باز هم خوابت را نقل كن. ام الفضل گفت : در خواب دیدم مانند آن كه قطعه‎ای از بدن شما جدا شد و در دامن من افتاد. رسول خدا (ص) فرمود: خواب بسیار خوبى دیدى.به زودى فاطمه (س) فرزندى خواهد آورد و آن فرزند در دامن تو خواهد بود ام الفضل گفت و چون حسین (ع) متولد شد آن حضرت در دامن من قرار گرفت. روزى همچنان كه حسین (ع) در دامن من بود به رسول خدا (ص) وارد شدم. حضرت نگاهى به حسین نمود و دیدگانش اشك آلود شد. عرضه داشتم پدر و مادرم فداى شما باد چرا گریستید؟ فرمود: هم اكنون جبرئیل بر من نازل شد و خبر داد: امت من به زودى همین فرزند مرا شهید می‎كنند و خاكى از خاك سرخ رنگ او براى من آورد.

حاکم بعد از نقل حدیث می گوید : این حدیثی است صحیح ولی بخاری و مسلم آن را نقل نکرده اند!!(6)

گریه رسول الله ص بر مصیبت وارده سید الشهدا (ع )

عبدالله بن نجی از پدرش نجی نقل می‎کند که با امیرالمومنین در جنگ صفین در حال حرکت بودند که امیرالمومنین گفت ای ابا عبدالله (نجی) ای اباعبدالله در کنار شط فرات بایست ، پرسیدم چرا ؟ امیرالمؤمنین گفت یک روزی بر پیامبر (ص) وارد شدم و چشمان پیامبر را گریان دیدم، و گفتم ای پیامبر خدا کسی تو را غضبناک کرده است؟ پیامبر (ص) گفتند بلکه چند لحظه پیش جبرئیل از نزد من رفت و گفت حسین (ع) در کنار شط فرات کشته خواهد شد و گفت می‎خواهی از تربت او ببویی؟ گفتم بله، پس دست خود را دراز کرد و مشتی خاک به سمتم آورد و من نتوانستم که مالک چشمان خود باشم تا این که گریان شدم.(7)

جالب است فضیلت گریه بر سیدالشهدا را از کتب اهل‎سنت ببینیم؟

احمدبن‎حنبل در فضائل الصحابه به سند صحیح می‌‎نویسد :

احمدبن‎اسرائیل می‎گوید: در كتاب احمد بن محمد بن حنبل با دست خط خودش دیدم كه اسود بن عامر (ابو عبدالرحمن) از ربیع بن منذر نقل كرد كه پدرش گفته: حسین بن علی (علیه السلام) همیشه می‎فرمود: هر كس چشمانش برای ما پر اشك شود و یا یك قطره اشك برای ما بریزد خداوند او را در بهشت جای خواهد داد.