سیدمرتضی در کتاب الفصول المختاره من العیون و المحاسن بنقل از استادش شیخ مفید، این روایت را ذکر کرده: روزی مامون خدمت امام رضا علیه السلام عرض کرد: «مرا از بزرگ ترین فضیلت امیر المومنین که قرآن بر آن دلالت دارد، آگاه فرمایید». امام رضا فرمودند: «فضیلت امیرالمومنین در مباهله است. خداوند می فرماید: فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم.

آنگاه رسول خدا حسن و حسین را فراخواند، این دو بزرگوار ابناء او بودند. فاطمه را خواند، پس در مقام نساء پیامبر بود. و امیر المومنین را خواند، پس به حکم خداوند، ایشان نفس و جان پیامبر بود. به تحقیق ثابت است که احدی از مخلوقات، اجلّ و افضل از پیامبر نیست، پس به حکم خداوند ثابت می شود که احدی با فضیلت تر از نفس رسول خدا نخواهد بود».

سپس مامون این اشکال را بیان کرد که در آیۀ مباهله مراد از "نساء"، حضرت فاطمه است گرچه به صیغۀ جمع آمده لذا می توان تصور کرد که مراد از "انفس" نیز شخص پیامبر باشد نه امیر المومنین. امام رضا علیه السلام در پاسخ به این اشکال بیان فرمودند که در آیۀ از کلمۀ "ندع" استفاده شده، یعنی بیایید از ابناء، نساء و انفسمان دعوت کنیم. مسلم است که دعوت کننده باید غیر از دعوت شده باشد، یعنی صحیح نیست که انسان، خودش را دعوت به امری نماید.لذا ثابت می شود که مقصود از انفس، شخصی غیر از پیامبر می باشد.